+- انجمن ماهیگیری ایران فیشینگ (http://www.anjoman.iranfishing.ir)
+-- انجمن: مطالب ماهیگیری (http://www.anjoman.iranfishing.ir/forum-1.html)
+--- انجمن: مطالب متفرقه (http://www.anjoman.iranfishing.ir/forum-34.html)
+--- موضوع: تاکتیکهای قلاب کپور (/thread-93.html)
تاکتیکهای قلاب کپور - نیما - 2017/05/17
برگرفته از: دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
با تنوعی که اندازه های مختلف قلاب دارند، انتخاب اندازه مناسب قلاب برای هر نوع طعمه خود تصمیم دشواری است. با وجود این، بدون در نظر گرفتن اندازه قلاب باید بدانیم که کپور می تواند آن را ببیند. به یاد داشته باشید که اگر ما می توانیم قلاب را ببینیم، احتمالا کپور نیز آن را خواهد دید.
اکثر تاکتیکهای کپورگیری امروزی یک ضرورت برای ماهیگیر پیش می آورند و آن عبارت است از مخفی کردن ادوات پایانی ریسه. این موضوع در مورد قلاب نیز صادق است؛ هر چه نامرئی ترباشد، شانس صیدمان افزایش می یابد. بنابراین برای پوشانده قلاب چه تاکتیکهایی را می توان پیاده کرد؟ میتوانیم با کوچکترین قلاب ممکن برای آن اندازه از طعمه مان شروع کنیم. به خاطر داشته باشید که قلاب بزرگتر نه تنها به راحتی برای کپور قابل رویت است بلکه سنگین نیز هست. این موضوع شاید برای ما زیاد ملموس نباشد اما کپورها نسبت به انسان دارای حواس تیزتری هستند و این موضوع می تواند مرز بین انداخته شدن طعمه توسط ماهی و حمل آن توسط کپور را رقم زند. تنها نقطه ضعف قلاب کوچک، کاهش پتانسیل گیرکردن قلاب است، یعنی نشستن قلاب در دهان ماهی کمی سخت تر می شود. همچنین شانس انداخته شدن قلاب توسط ماهی حتی پس از طی مسافتی پس از برداشته شدن افزایش می یابد، حتی اگر از ریسه ضد ایجکت استفاده شده باشد. قلاب کوچکتر و نازکتر می تواند به معنی از دست رفتن ماهیان بیشتری در حین بازی نیز باشد، اما این موضوع را میتوان با مبارزه ملایم با ماهی خنثی نمود. حتی با وجود این کاستی های قلاب های کوچک نیز من بیشتر ترجیح میدهم ماهی،به جای خوردن طعمه های آزاد و اجتناب از ریسه من، قلاب و طعمه مرا بردارد.
تاکتیکهای دیگری نیز برای استتار قلاب وجود دارند. هنگام صید در بین علفها یا لجن میتوان بهتر از اماکن صاف و سنگی نسبت به استتار قلاب و ریسه اقدام کرد. تنها معضل در این مورد این است که باید دقت شود گیاهان با پوشاندن نوک تیز قلاب مانع از ورود قلاب به و نفوذ قلاب در دهان ماهی نشوند.
به رنگ قلاب دقت کنید.قلابهای درخشان قدیمی ممکن است در روزهای روشن در زیر نور خورشید بدرخشند و حتی زمانی که کاملا در بستر خوابیده اند، به راحتی قابل رویت باشند. استفاده از قلابهای دارای پوشش تفلونی میتواند بازتاب نور توسط قلاب را کاهش دهد، اما من متوجه شده ام که این قلابها کمی ضخیم ترند و کپورهای محتاط متوجه وزن آن می شوند. اگر به قلابی نیاز دارید که با بستر محل صیدتان هماهنگ باشد، یا ساق و چشم قلاب را با رنگهای ثابت و دایمی رنگ بزنید و یا از پوشش مخصوص ریسه در قسمت ساق و چشم قلاب استفاده کنید. اگر در علفزار صید می کنید پیچیدن تکهای علف دور ساق قلاب می تواند به آن هارمونی بیشتری با بستر را اعطا کند.
از پوسته های مخصوص قلاب برای استتار قلاب استفاده کنید. این وسیله پلاستیک باریکی است که تا حدودی شبیه کرم است. یک سر این وسیله از نوک قلاب وارد شده و با حالتی شبیه پوشیدن جوراب در قوس قلاب قرار می گیرد. این پلاستیکها می توانند آنقدر روی قلاب لغزانده شوند که تمام ساق قلاب و قوس آن را بپوشانند و نوک قلاب جهت نفوذ در دهان ماهی آزاد بماند. این وسیله در چند رنگ در مغازه ها موجود است. کوتاه سخن اینکه از هر حیله ی ممکنی برای پوشش قلاب استفده کنید.
مسایل ابتدایی قلاب کپور
ابتدایی ترین مسایل درمورد قلاب کپور را در این قسمت بحث خواهیم کرد. بعد از برداشته شدن طعمه و قلاب توسط کپور، قلاب مهم ترین قسمت لوازم کپورگیری است. قلاب است که ماهی را به چوب ماهیگیری شما متصل میکند و بنابراین شما باید اطمینان حاصل کنید که به خوبی نفوذ میکند و دارای نگهدارندگی خوبی است تا بتوانید اکثر ماهیهایی را که به قلاب افتاده اند به خشکی بکشید. هیچ وقت آن اشتباهات ناشیانه را در مورد انتخاب قلاب مرتکب نشوید.
قلاب خاردار یا بدون خار؟
اولین تصمیم این است که آیا قلاب خرادار به کار گیریم یا قلاب بدون خار. برای تعدادی از ماهیگیران این تصمیم از سوی دیگران اتخاذ شده است چرا که آب محل صیدشان اجازه استفاده از قلاب خرادار را نمی دهد. اما اگر شما صاحب این حق انتخاب هستید، توصیه میکنم از قلاب خاردار استفاده نمایید.
اکثر کپورهای آبهای دارای فشار ماهیگیری زیاد راههای پیچیده و حرفه ای برای انداختن قلاب و گریز از صید شدن یاد گرفته اند. قلاب بدون خار انداختن آن را برای این کپورهای کارکشته و مکار بسیار آسان می کند. در طی جلسات ماهیگیری طعمه های ما به طور مرتب توسط کپور برداشته می شوند و نوک قلاب احساس خارشی در دهان ماهی ایجاد میکند که در این حالت کپور به طور دیوانه وار شروع به تکان دادن سرش میکند که در این صورت وزن طعمه آویخته شده به روی مویی می تواند ضربات شلاق مانندی به قلاب وارد نموده و قلاب را از محلش خارج نماید. در این حالت ماهی فوت میکند و ریسه را می اندازد. همه این اتفاقات می تواند در طی چند ثانیه یا حتی فقط یک ثانیه بعد از فریاد بازر روی دهد و اصلا هم مهم نیست که سیستم صید شما چقدر حساس باشد. این پروسه به راحتی در فیلم های زیر آبی کوردا قابل رویت است.
هنگام استفاده از قلاب خاردار تنها یک چیز مورد نیاز است. کافی است قلاب تا اندازه خار در گوشت دهان کپور فرو برود تا کپور به ندرت قادر به انداختن آن باشد و سرانجام مجبور به حرکت شوند تا صدای بازر بلند شود. من هر جا که انتخاب آزاد باشد از قلاب خاردار استفاده میکنم و البته برای اینکه دهان ماهی در حین مبارزه کمترین آسیب را ببیند قلابهای دارای خارهای کوچک مویی را به کار می بندم.
تیزی قلاب – کلماتی برای هشدار درباره تیزی قلاب
یکی از مهم ترین چیزهایی که باید همیشه در مورد قلاب کپور به خاطر داشت تیزی آن است. قلاب تیز این امکان را فراهم می سازد که قلاب به راحتی تا ناحیه خرادار در گوشت ماهی فرو برود و سریعتر در محلش محکم شود. قلاب کند ممکن است به حد کافی نفوذ نکند و باعث شود کپور به راحتی از شر ریسه خلاص شود. همچنین یک نقطه بسیار ریز صاف در نوک قلاب باعث می شود در هنگام نفوذ سوراخ بزرگتری در گوشت ماهی ایجاد شود. وقتی این اتفاق بیفتد، قلاب هیچ گیرایی ندارد و به راحتی میتواند با یک شل شدن کوچک نخ یا حتی به واسطه وزن قلاب یا طعمه از محلش خارج شود. یه یاد داشته باشید قلاب تیزتر یعنی نفوذ سریعتر. در این مورد حتی بعضی جاها یک جوک هم وجود دارد!
آزمونی برای تیزی قلاب
دوست دارم قلابهایم تیز چسبنده باشند، یعنی زمانی که در دستم آن را برای نحوه چرخش در دهان ماهی تست میکنم، قلاب حالت چسبندگی و تمایل به نفوذ در گوشت دست را نشان دهد. من دریافته ام که تیز کردن قلاب، آن حالت چسبندگی را از آن سلب میکند. دلیلش را نمی دانم. شاید به علت از بین بردن پوشش خارجی در نوک قلاب در حین تیز شدن این اتفاق بیفتد. بنابراین من قلابهایم را تیز نمی کنم مگر اینکه فقط برای یک پرتاب در حین ساختن ریسه جدید اینکار را بکنم.
ضخامت قلاب
قلابهای کپور در اندازه ها و اشکال مختلف به بازار می آیند. قانون عمومی این است که هر چه قلاب بزرگتر باشد در نتیجه ضخامتش نیز بیشتر میشود. من معتقدم در بعضی شرایط ضخامت مناسب قلاب میتواند مرز بین صید و فرار ماهی را رقم زند. هر چه ضخامت قلاب بیشتر باشد فشار بیشتری مورد نیاز خواهد بود تا خار قلاب در دهان ماهی بنشیند. و مشکل اینجاست که ماهیهای بزرگتر هنگام برداشتن طعمه به سرعت حرکت نمیکنند، آنها عموما هنگام تغذیه محتاطند و به آرامی هر چه تمام غذا را بر میدارند. اگر کوچکترین احساس خطری بکنند به راحتی قلاب را ایجکت میکنند. در قلابهای نازکتر خار قلاب شانس بهتری برای را رسیدن به حد مناسب در دهان این ماهیهای محتاط داراست.
استفاده از قلابهای نازکتر فایده دیگری نیز دارد: وزن! وزن! وزن! بعضی کپورها غذا را از چند اینچی آن به طرف دهان می مکند. آنها غذاهای آزاد و سبکتر را بهتر به داهن می کشند. ابتدا غذاهای کوچکتر وارد دهان می شوند. طعمه ای که به یک قلاب سنگین کمند شده است به راحتی وارد دهان ماهی نمی شود چرا که وزن قلاب آن را به پایین می کشد. قلاب هر چه سبکتر باشد فرار از این معضل راحت تر خواهد بود.
من از کوچکترین قلاب ممکن استفاده میکنم بخصوص در هنگام روز که مقدار نور محیط زیاد است. بعضی اوقات در شب از قلابهای بزرگتر استفاده میکنم اما در این صورت ترجیح میدهم طعمه های سبکتر یا حتی جهنده باشند تا وزن اضافی قلاب بزرگتر و ضخیم تر را بدین سان خنثی نمایم.
اشکال مختلف قلاب کپور
در هنگام صید برای کپور بزرگ، فقط سایز قلاب نیست که باید مورد توجه قرار گیرد. شما باید به الگو و شکل قلاب مورد استفاده نیز دقت کافی داشته باشید. آیا تاکنون از خود پرسیده اید که چرا این همه قلاب با شکلها و الگوهای متنوع برای کپور در مغازه ها وجود دارند؟ در این قسمت انواع مختلف قلابهای کپور را همراه با پتانسیلهای احتمالی هر کدام برای صید کپور بزرگ مورد بررسی قرار خواهیم داد.
قلابهایی که چشم آنها به داخل تمایل دارند
بسیاری از قلابهایی که در مغازه های لوازم ماهیگیری یافت می شوند دارای چشمهایی هستند که به داخل خم شده اند. اکثر قلابهای معمولی به این شکل ساخته شده اند چرا که میتوان آنها را در شرایط ماهیگیری متفاوت بسیاری و نیز با ریسه های مختلف به کار بست. اگر گره این نوع قلابها درست بسته شده باشد، بهتر و سریعتر از سایر انواع قلاب در دهان ماهی می چرخند و باعث گیر در گوشت می شوند. به نظر می رسد این نوع قلاب بهترین کارآیی را زمانی دارد که با استفاده از گره بدون گره به نخ تابیده بسته شده باشد.
به نظر می رسد این نوع قلاب با نوک مستقیم و صاف یکی از بهترین و سریعترین عملکردها را در دهان ماهی از خود نشان میدهد؛ بخصوص زمانی که از گونه پایه بلند این نوع قلابها استفاده شود. ترکیب دو خاصیتِ عملکرد سریع و نیز محدوده عمل بزرگتر برای گیر بهتر در دهان ماهی، این نوع قلاب را به بهترین نوع الگوی قلاب برای ماهیگیری در کف، طعمه متعادل در زیگ ریگ و نیز سیستم آدم برفی تبدیل کرده است. من برای 80 درصد صیدهایم از این نوع قلاب استفاده میکنم.
قلابهایی که چشم آنها به بیرون تمایل دارند
اینها قلابهایی هستند که چشم قلاب در جهت خلاف نوک قلاب و در حقیقت به بیرون خمیده است. این نوع قلابها را برای ریسه های سفت استفاده میکنند چون قلاب هنگام اتصال به نخهای سفت پلاستیکی به صورت مستقیم قرار میگیرد. و این بدان معنی است که ریسه با زاویه مناسبی قرار خواهد گرفت تا پتانسیل ارائه و گیر کردن مناسبی را به خود بگیرد.
قلابهایی که چشم قلاب صاف دارند
این نوع قلابها در شرایط مختلف نمیتوانند به کار گرفته شوند. من فکر میکنم بهترین روش برای این قلابها صید از سطح آب یا همان حالت شناور است. اگر ساق این قلابها را به طعمه های شناور سطح آب چسب کنید و نوک قلاب را در مسیر خلاف طعمه برگردانید، نخ به صورت صاف از چشم قلاب بیرون خواهد آمد و از سطح آب فاصله خواهد گرفت. اگر یک سرب بسیار ریز را در طعمه و در جهت خلاف نوک قلاب تعبیه کنید، باعث خواهد شد که طعمه زیر قلاب قرار گیرد و قلاب بیرون از آب و دور از بینایی کپور بماند.
میتوانید با صرف زمان و دقت بسیار زیاد عملکرد این قلابهای صاف را با استفاده از وارنیش به صورت شگفت انگیزی بهبود ببخشید. که تازه اینها را به قلابهایی تبدیل می کند که چشم قلاب به داخل خم شده است. به همین دلیل من از این نوع قلابها به ندرت استفاده میکنم.
قلابهایی که ساق یا پایه خم دارند
قلابهایی هم هستند که ساق آنها خم شده است و چشم قلاب به داخل تمایل دارد. این قلابها بسیار موثرند چرا که برای چرخیدن در دهان ماهی به نگهدارنده وارنیشی نخ نیازی ندارند. به همین دلیل ممکن است این نوع قلابها بهترین گزینه برای ماهیهای بزرگ و محتاط باشند. برخی ماهیگیران از این نوع قلاب استفاده نمی کنند چرا که معتقدند این نوع قلاب صدمات بیشتری به دهان ماهی وارد می آورند.
من دوست دارم این نوع قلابها را با ریسه های کوتاه و نخهای نرم به کار گیرم بخصوص زمانی که ریسه در ناحیه ای با طعمه پاشی زیاد به کار برده می شود.در چنین مناطقی کپورهای محتاط به آرامی در ناحیه طعمه پاشی شده حرکت میکنند و پیوسته طعمه ها را به داخل دهان کشیده و بدون خوردن بیرون می اندازند. قابلیت این قلابها برای گیر کردن سریع، شانس بیرون انداختن طعمه را از کپور سلب می کند.
همانند همه ریسه هایم من دوست دارم از قلابی استفاده کنم که نوک صاف دارد. احساس میکنم این نوع قلابهای با نوک صاف در مقایسه با قلابهای نوک خمیده شانس بیشتری برای گیر کردن در دهان ماهی را دارا هستند. قلابهای نوک خمیده ممکن است پس از گیر کردن احتمال فرار ماهی را کاهش دهند اما قبل از این مورد یک نکته دیگر وجود دارد که عبارت است از خود گیر کردن. من اغلب به نرمی با ماهیها مبارزه میکنم و به ندرت اتفاق می افتد که ماهی را با روز به ساحل برسانم. اما اگر در محلی صید کنم که بدانم داخل آب گیر زیاد است از این نوع قلابهای خمیده نیز استفاده میکنم.
[در این قسمت مقاله، نویسنده چند سطر در مورد نحوه تست تیزی قلاب مطلب خلاصه ای نگاشته است که چون قبلا در میان مطالب سایر دوستان این تست را دیده ام از ترجمه این قسمت خودداری می کنم. لیکن نویسنده بر این موضوع تاکید دارد که پس از هر بار پرتاب و جمع کردن حتما از تیز بودن قلاب اطمینان حاصل کنید.]
در پایان قصد دارم خلاصه و چکیده ای از این پست را به صورت فهرست وار تقدیم شما عزیزان کنم:
۱-برای کپور گیری همیشه از قلاب های خاردار استفاده کنید
۲-دقت داشته باشید که شما برای ماهیگیری نیاز به استفاده از قلاب تیز و برای کپور گیری نیاز به استفاده از قلاب فوق العاده تیز دارید
ضمنا" هیچ گاه تیزی قلاب را با طعمه نپوشانید
۳-در رابطه با سایز قلاب در مکان های ناشناس و همچنین در آب هایی که احتمال می دهید دارای کپورهای خیلی بزرگ نباشد از سایز ۶ تا ۸ ودر آبهایی که مطمئنید کپور بزرگ در آن وجود دارد (نظیر سد ۱۵ خرداد) از سایز ۴ تا ۶ استفاده کنید و برای قلاب های بزرگ از نخ های خیلی ضخیم استفاده نکنید
۴-از قلاب های Inward eye ویا Upturned eye استفاده کنید.البته اولویت با قلاب های Inward eye است
۵-از قلاب های پایه کوتاه غیر نقره ای و دارای جنس و آلیاژ سبک استفاده کنید.در صورت استفاده از قلاب های نقره ای رنگ آن ها را تا حد امکان و به صورت متناسب با رنگ غالب در محل ماهیگیری استتار نمایید
منبع:http://naturehuman.blogfa.com